درباره ی کودکان توپولی که قند را در دلتان آب می کند
درباره ی کودکان توپولی که قند را در دلتان آب می کند
یا
بهتر از من فروید این مسئله را پیش کشیده است
یکسری حرف ها هست که زیاد می شنویم و یکی از این دیالوگ هایی که مرتب مخصوصا در محیط های اجتماعی در و بدل می شود اینست "دوست دارم به دوران بچگی برگردم" یا دنیای بچه ها دنیای پاکی ها و درستی هاست . لازم می شود به کودکی خودم و بقیه نگاهی کنم و متوجه میشم نکته ی بخصوصی در آن وجود ندارد اما وقتی مردم به بچه ها نگاه می کنند و با استناد به این مفاهیم پیشفرض ذهنی که کودک = فرشته ، قند در دلشان آب می شود و روی زمین می افتند و تشنج می گیرند؛ با تعجب از روی شان می پرم و می روم تا درباره این احساس عجیب و فراگیر بنویسم . اگر فکر می کنید کودک ها پاک هستند یا هر چیز متعالی و غیرشیطانی دیگر که ما بزرگسال ها عکس آنیم باید بهتان بگویم خواهران و برادران گرامی که فروید می گوید کودکان از دوسالگی میل جنسی دارند همان حسی که مارا به گناهکاران چشم چران و تجاوزگران گروهی تبدیل کرده است ، درنده خو اند و میل به تخریب دارند و چون هنوز شخصیت انسانی و اجتماعی نیافته اند فقط در پی ارضای بی واسطه نیازهایشان هستند . یک کودک نمونه ای از یک حیوان وحشی، بدون تمدن و اخلاق است و سال ها تا تبدیل شدن به یک انسان فاصله دارد .آن ها از هر چیز دیگری که جامعه و جهان جدید در پی دست یافتن و گسترش آن نیز فرهنگ ، حقوق بشر و علم است سال ها فاصله دارند . میشود گفت هر کودک نسخه ی ابتدای همان موجود خودخواه و بی فرهنگی است که در مترو بو می دهد یا در صف حقی کسی رو می خورد یا در خیابان دعوا راه می اندازد و دنبال توجه است . بله می شود گفت بیشترمان همان کودکانی هستیم که قد کشیده ایم .
انسان های سرزنده و شفافی که دوست می داریم و می توانند استادان اخلاق ما باشند کسانی بودند که در جوامع انسانی ، متمدنانه تحمل سایرین را داشتند و برای بدست آوردن و به سلطه درآوردن وقعی نمی گذاشتند ، آن ها چراغ های راهنمایی کننده ی انسان به مفاهیمی انسانی تر بودند که با التهام ما را از تاریکی و طلمت غار نجات می دادند. واقعا مایه ی افسوس است که هنوز برخی نارضایتی یا اختلاف نظرشان را با مشت و داد و فحاشی و واکنش های افراطی بروز می دهند ، اگر این دسته از مردم شایسته ی دوست داشتن هستند همانطور کودکان توپولی و تو دلبرو ...
پ.ن : لزوما ابراز احساسات و شور درونی غیر متمدانه تلقی نمی شود در صورتی که سایرین را تحت تاثیرات منفی قرار ندهد . چیزی که منظورم بود رفتارهای خودسرانه و تمامیت طلبانه ی انسانی است که شباهت بی نظیری با حالات ابتدایی انسان ها در سنین اولیه رشد دارد .
